فالگیری قدمتی هزاران ساله دارد و در فرهنگهای مختلف به عنوان راهی برای پیشبینی آینده و دریافت راهنمایی معنوی شناخته میشود. در ادامه با محبوبترین روشهای فالگیری آشنا میشویم:
پس از نوشیدن قهوه، تفالههای باقیمانده در فنجان بررسی میشوند. این روش در ترکیه، ایران، یونان و ارمنستان رواج دارد و به نام تاسیوگرافی شناخته میشود.
یکی ازمعروفترین روشهای فالگیری است که در خاورمیانه و کشورهای آسیایی محبوبیت دارد.
در این روش، پس از نوشیدن قهوه،
تفالههای باقیمانده در فنجان مورد بررسی قرار میگیرند و از طریق شکلهایی که تشکیل میدهند، تفسیر میشوند.
تاریخچه فال قهوه به قرنها پیش بازمیگردد.
قهوه در قرن 15 میلادی در اتیوپی کشف شد و سپس به خاورمیانه، ترکیه و اروپا راه یافت.
با گسترش مصرف قهوه،
مردم بهتدریج به الگوهای باقیمانده در فنجان قهوه علاقهمند شدند و از آن برای پیشگویی استفاده کردند.
ترکیه یکی از اولین کشورهایی بود که فال قهوه را بهعنوان یک سنت فرهنگی توسعه داد.
خواندن علایم چای و قهوه به نام تاسیوگرافی (Tasseography) شهرت دارد که از لغت عربی «طاسه» به معنای فنجان گرفته شدهاست.
فال قهوه به خصوص در میان اهالی یونان، ایران،
ارمنستان، روسیه و یوگسلاوی رواج دارد.
تاروت ابتدا یک بازی کارتی بود که بعدها به ابزاری برای پیشگویی تبدیل شد. این کارتها شامل نمادهایی مثل شمشیر، جام و سکه هستند.
یکی از معروفترین ابزارهای فالگیری در غرب هستند. این کارتها به قرن ۱۴ میلادی باز میگردند و ابتدا به عنوان یک بازی کارتی استفاده میشدند.
بعدها، از این کارتها برای پیشبینی آینده و تفسیر استفاده شدند.
تاروت یک مجموعه کارت بازی است که از اواسط قرن پانزدهم در اروپا، به ویژه در ایتالیا و فرانسه، برای بازیهای گروهی استفاده میشد.
این کارتها شامل چهار دسته خال (شمشیر، ترکه، جام و سکه) و کارتهای تصویری (شاه، بیبی، سرباز و پیک) هستند.
از اواخر قرن هجدهم، تاروت به عنوان وسیلهای برای پیشگویی و تفسیر معنوی مورد استفاده قرار گرفت. برخی معتقدند که ریشههای تاروت به مصر باستان یا کابالا بازمیگردد،
اما هیچ مدرکی دال بر استفاده از آن برای پیشگویی قبل از قرن هجدهم وجود ندارد.
در این روش، خطوط کف دست برای تحلیل شخصیت و آینده فرد بررسی میشوند. این سنت در هند، چین، یونان و ایران رواج داشته است.
کفبینی یکی از قدیمیترین روشهای فالگیری است که در بسیاری از فرهنگها، از جمله هندی، چینی و یونانی، مورد استفاده قرار میگرفت. در این روش، خطوط دست و شکلهای مختلف آنها برای پیشبینی شخصیت و آینده فرد تفسیر میشوند.
تاریخچه فال دست به قرنها پیش بازمیگردد و در فرهنگهای مختلف جهان ریشه دارد.
1. طالعبینی هندی: یکی از قدیمیترین منابع فال دست که در سانسکریت به نام جیوتیش شناخته میشود.
2. آیچینگ چین: فال دست در چین باستان نیز رواج داشته و به عنوان بخشی از آیچینگ شناخته میشود.
3. یونان و روم باستان: در این فرهنگها، فال دست به طور مستقل رشد کرده و مورد استفاده قرار میگرفت.
4. فرهنگهای باستانی: بابل، ایران، هند، سومر، کنعان، تبت، چین و نپال از جمله فرهنگهایی هستند که فال دست در آنها رواج داشته است.
5. مسیحیت: در دوران مسیحیت، فال دست به عنوان خرافه تلقی میشد و انجام آن مجازات داشت.
6. کفبینی مدرن: آغاز در سال 1839 توسط کاپیتان کازیمیر استانیسلاس و ویلیام جان وارنر؛ در سال 1970، برادران پارکر بازی کارتی مرتبط با کفبینی منتشر کردند.
7. نقش ذهن: باور به پیشگوییها میتواند بر رفتار و عملکرد افراد تأثیر بگذارد.
ایرانیان باستان از نشانههای طبیعی مانند حرکت پرندگان برای پیشگویی استفاده میکردند. فال نیکو در فرهنگ ایرانی جایگاه ویژهای داشت.
یکی از روشهای مهم پیشگویی و تفسیر آینده بود.
ایرانیان باستان باور خاصی به فال و روشهای خاص پیشگویی داشتند.
در اینجا برخی از روشهای فالگیری در ایران باستان:
1. حرکت پرندگان: ایرانیان باستان از جهت حرکت پرندگان و آواز آنها برای پیشگویی استفاده میکردند. به عنوان مثال، دیدن عقاب به معنای عقوبت و دیدن هدهد به معنای هدایت بود.
2. کارتهای ایرانی رومی: یکی از روشهای فالگیری که صدها سال قبل از فالهایی همچون تاروت در ایران استفاده میشد.
3. فال نیکو: ایرانیان به فال نیکو گرفتن اعتقاد خاصی داشتند و فال طیره (فالی که مایع آزردگی میشود) را باعث ناامیدی و بدبینی میدانستند.
در چین باستان، استخوانها را آتش میزدند و از ترکهای ایجاد شده برای پیشگویی استفاده میکردند. این روش در ایران و بابل نیز رواج داشت.
یکی از قدیمیترین روشهای فالگیری در فرهنگ چینی، استفاده از استخوانها بود.
در این روش، استخوانها به آتش زده میشدند و از طریق ترکها و شکافهای ایجاد شده، پیشبینیها صورت میگرفت.
فالگیری با استخوان
یکی
از قدیمی
ترین روشهای پیشگویی است که در فرهنگهای مختلف جهان ریشه دارد.
1. چین باستان: یکی از اولین فرهنگهایی که از استخوانها برای پیشگویی استفاده میکرد.
2. استخوانهای شانه: استخوانهای شانه حیوانات که برای پیشگویی استفاده میشدند.
3. آتشزدن استخوانها: استخوانها به آتش زده میشدند و از طریق ترکها و شکافهای ایجاد شده، پیشبینیها صورت میگرفت.
4. اوراکل: پیشگویان یا اوراکلها که از استخوانها برای پیشگویی استفاده میکردند.
5.ترکها و شکافها: الگوهایی که در اثر آتشزدن استخوانها ایجاد میشدند و برای تفسیر استفاده میشدند.
6. فرهنگهای مختلف: این روش در فرهنگهای مختلفی از جمله چین، ایران، و بابل باستان استفاده میشد.